Onverwacht afscheid van Jojo.

Jojo, 13/10/2017.

Ik kan het nog steeds bijna niet geloven. Geen Jojo meer.

Na een bruiloft in onze straat, zaterdagmidag, met lawaai en vuurwerk, was Jojo verdwenen. Ik ben direct gaan kijken of ik haar zag. Ze is altijd heel angstig voor onweer en vuurwerk.
Toen ze in de avond nog weg was ben ik weer gaan roepen en kijken. Gistermorgen was ze er nog niet. Weer zoeken. Toen riep mijn moeder dat ze gewond in de schuur lag. Ik ben meteen bij haar gaan zitten. Zag dat het er vreselijk uit zag. Dierenarts en dierenambulance gebeld en nog een x om alles te regelen. Ik liet haar wat kattenmelk drinken en aaide haar. Toen ik haar pakte om in de reiskist te gaan jankte ze en zag ik dat haar onderkant ook onder de etter en viezigheid zat.  Ik mocht met de koffer op schoot voorin zitten. Jojo bleef erg realexed rondkijken en meestal maakten patienten veel lawaai zei de chauffeur. Ze keek naar me. Heel trouw.
Ik ben met haar naar binnen gegaan en toen liet ze zich even horen..

Ik dacht eerst dat Jojo door het vuurwerk geraakt was. Bij de dierenarts zeiden ze dat het leek of ze door een hond was opengereten. Het zag er heel heftig uit. Jojo was kalm en ik heb haar geknuffeld toen ik hoorde dat ze in Gorinchem moest blijven. Ik zei: Dan gaat Jenny gewoon niet naar de dierentuin, jij bent belangrijker. Die trouwe en lieve ogen.. het deed zo zeer om haar zo te zien! De laatste glimp was door het raam, ik denk dat ze toen gewogen werd. Ze wilden haar zo snel mogelijk onder narcose brengen.
Eenmaal thuis werd er na een tijdje gebeld dat ze gingen beginnen met Jojo. Toen er nogmaals telefoon was, kwam het slechte nieuws. Het was nog erger dan je kon zien. Als ik miljonair had geweest hadden ze het kunnen proberen. Maar de kans was dan ook groot dat het niet zou lukken. Ik begon te huilen en koos het beste voor Jojo.. als ik kon komen mocht ik er bij zijn als ze haar spuitje kreeg. Mama is gaan vragen of een kattenliefhebster uit de buurt ons wilde rijden. Zij deed dat graag en Aline ging ook mee. Jojo lag op de operatietafel in slaap gebracht. Ze lieten zien hoe dat ze diverse verwondingen had. Een enorm gapend gat waar je tot in de buik kon kijken. Spier doorgesneden en afstervend vlees. Veel vuil in de wond. Grote kans dat ook haar organen schade hadden. Dit letsel zagen ze eigenlijk nooit en de theorie was dat Jojo onder een auto vast heeft gezeten (op het wiel?) Haar nagels waren afgesleten en aan de achterpoot er helemaal uit.. de auto is gaan rijden en Jojo is meegesleurd. Een vreselijk ongeluk voor mijn voorzichtige poes.

Jojo was veel binnen en buiten alleen vlakbij huis. Met het mooie weer had ze buiten een slaapplekje. Ze is wreed verstoord.. in paniek geraakt.. gedacht dat ze veilig was.. vast komen te zitten en overreden.. met haar laatste krachten naar huis gekomen. In de schuur gaan liggen.. zo lief... zodat ik haar kon vinden.
Ze lag daar met haar lijfje afgedekt en haar koppie was nog mooi. Geaaid. Gepraat. En gewacht. Haar hartje wilde niet opgeven. Uiteindelijk verslapte ze en wist ik.. dit is het geweest. Jojo.. mijn vriendinnetje.. wat een verlies. Ik ben heel verdrietig.